poświata księżyca

См. также в других словарях:

• poświata — ż IV, CMs. poświataacie; lm D. poświataat «nikłe, blade światło; blask, poblask, jasność» Zimna poświata księżyca. Srebrzysta poświata gwiazd. Poświata latarń ulicznych …   Słownik języka polskiego

• blady — bladzi, bledszy (bladszy) 1. «nie mający rumieńców; mizerny» Śmiertelnie, trupio blady. Blady jak ściana, jak papier, jak płótno. Blady z gniewu, ze złości. ◊ Blady strach padł na kogoś «ktoś się przestraszył» ◊ Blada twarz «w opowiadaniach o… …   Słownik języka polskiego

• księżycowy — przym. od księżyc (zwykle w zn. 1) Noc księżycowa. Poświata księżycowa. Loty księżycowe. Pojazd księżycowy. ∆ Krajobraz księżycowy «krajobraz pozbawiony życia, martwy, pustynny, przypominający wyglądem powierzchnię Księżyca» ∆ Kalendarz… …   Słownik języka polskiego

• poblask — m III, D. u, N. poblaskkiem; lm M. i książk. «odbicie światła, odblask, refleks, poświata; blask» Nikły, delikatny, wątły, złotawy poblask. Poblask księżyca, latarni …   Słownik języka polskiego

• poblask — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} częściowe odbicie światła; refleks, odblask; poświata : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słaby, srebrny, nikły poblask. Poblask lampy na szybie. Widział go słabo w poblasku księżyca. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień